- Badania diagnostyczne są podstawą skutecznego leczenia chorób sercowo-naczyniowych.
- Im wcześniej rozpoznane i zdiagnozowane są nieprawidłowości, tym większa szansa na uniknięcie bardzo groźnych dla zdrowia i życia schorzeń, jak np. choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze czy zawał serca.
Badanie echo serca to podgląd mięśnia sercowego aparatem USG. Badanie polega na wykorzystaniu fal ultradźwiękowych, które po odbiciu od struktur serca ukazują na ekranie aparatu jego obraz, pozwalając na analizę budowy i funkcji mięśnia. Echo serca umożliwia ocenę budowy serca poprzez pomiar objętości, grubości ścian, kurczliwości ścian serca, a w szczególności:
- budowę i działanie zastawek serca,
- pomiar wielkości jam serca i kurczliwości mięśnia sercowego,
- diagnostykę wewnątrzsercowych przepływów krwi metodą Dopplera (kolorową),
- diagnostykę wad serca oraz nowotworów mięśnia sercowego,
- zdiagnozowanie obecności płynu w worku osierdziowym.
Jak wygląda badanie i jak się do niego przygotować?
W trakcie badania, trwającego od 30 do 90 minut, lekarz przykłada do klatki piersiowej specjalną głowicę USG, a obraz z urządzenia widoczny jest na monitorze. Dzięki temu od razu można stwierdzić, czy istnieją jakieś nieprawidłowości w budowie czy funkcjonowaniu serca. W zależności od rodzaju echa serca, należy odpowiednio przygotować się do badania. W podstawowej formie (echo serca) nie wymaga przygotowań, jednak np. w przypadku echa serca przezprzełykowego, konieczne jest pozostanie przed badaniem na czczo.
Monitorowanie EKG metodą Holtera to nieinwazyjne badanie polegające na ciągłym rejestrowaniu zaburzeń rytmu pracy serca w celu późniejszej, szczegółowej analizy. Podczas badania przykleja się do klatki piersiowej pacjenta specjalne elektrody, do których z kolei podłączone są przewody małego aparatu rejestrującego pracę serca. Z tak podłączonym aparatem Pacjent funkcjonuje przez 24 godziny. Zapis z aparatu rejestrującego dokonywany jest podczas codziennej aktywności pacjenta. Pacjent ma także możliwość zaznaczenia momentu odczuwania dolegliwości kardiologicznych w trakcie tych aktywności, poprzez wciśnięcie przycisku umieszczonego na rejestratorze EKG. Holter EKG pokazuje, jak serce zachowuje się w trakcie wykonywania różnych czynności (w przeciwieństwie do tradycyjnego EKG spoczynkowego).
Wskazania:
- Omdlenia i utraty przytomności pochodzenia sercowego.
- Zaburzenia rytmu serca.
- Choroba wieńcowa i stan po zawale serca.
- Bloki przewodzenia i pauzy w pracy serca wymagające leczenia za pomocą wszczepienia stymulatora serca.
- Ocena rytmu po wszczepieniu stymulatora serca.
- Obserwacja niektórych wrodzonych chorób serca.
Holter ciśnieniowy jest badaniem diagnostycznym polegającym na automatycznym, całodobowym monitorowaniu ciśnienia tętniczego krwi przez specjalny aparat składający się z mankietu zakładanego na ramię oraz ze sprzężonego z nim rejestratora. Pacjent nosi przez całą dobę rękaw do mierzenia ciśnienia oraz specjalny aparat rejestrujący pomiary. W porównaniu z tradycyjną metodą badania ciśnienia, pomiary są dokładniejsze i przekazują lekarzom więcej informacji o wzroście lub spadku ciśnienia w trakcie wykonywania różnych aktywności fizycznych lub sytuacji powodujących wzrost ciśnienia (np. stres).
Pomiary sygnalizowane są przez urządzenie krótkimi sygnałami dźwiękowi, po których pacjent powinien wyprostować rękę, co pozwoli urządzeniu napompować mankiet na ramieniu i pobrać pomiar ciśnienia. W przypadku, gdy mankiet jest w niewłaściwym ułożeniu, urządzenie również sygnalizuje konieczność poprawy i nie dokona pomiaru do momentu, w którym pacjent poprawnie ulokuje mankiet.
Badanie EKG spoczynkowe jest wykonywane w spoczynku, tzn. w pozycji leżącej. Do nadgarstków i kostek pacjenta oraz klatki piersiowej mocuje się elektrody, które odczytują pracę serca (elektryczna rejestracja pracy mięśnia sercowego). Zapis odczytywany jest na monitorze lub papierze milimetrowym.
Jest to podstawowe badanie wykonywane w Domu Lekarskim przy wizycie kardiologicznej.
Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa jest nieinwazyjnym badaniem w diagnostyce chorób serca. Jest badaniem zapisu krzywej EKG połączonej z monitorowaniem ciśnienia tętniczego oraz częstości i zaburzeń rytmu serca wykonywanej podczas kontrolowanego wysiłku fizycznego. W trakcie wysiłku zwiększa się zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, co przy zwężeniu naczyń wieńcowych spowodowanym miażdżycą prowadzi do niedotlenienia serca i uwidacznia się w zapisie EKG.
Wskazania:
- diagnostyka bólów w klatce piersiowej
- diagnostyka niespecyficznych zmian w EKG spoczynkowym
- ocena zaawansowania choroby niedokrwiennej serca
- ocena skuteczności leczenia choroby niedokrwiennej serca
- kwalifikacja do ewentualnych badań inwazyjnych (koronarografia)
- kwalifikacja do właściwego etapu rehabilitacji u osób po zawale mięśnia sercowego i przeszczepieniu serca
- diagnostyka zaburzeń rytmu serca
- tak zwane wczesne testy pozawałowe
- ocena rezerwy wieńcowej u osób planujących podjąć intensywny wysiłek fizyczny,
- ocena przedoperacyjna.
